24 Ocak 2015 Cumartesi

Sözler Basit de Olsa Tutulmalı

Bir kaç aydır paradoks halindeyim.
Bir tarafım dibe vurmak isterken diğer tarafım gökyüzüne yükselmek istiyor.
İlk seçenek bana hiç yabancı değil.
Ama bana hiç acımayan bir seçenek.
Anlamsızlıklara boğan bir seçenek.
Nefes almamı zorlaştıran.
Bunu hiç istemiyorum çünkü bunun sonu yok.
Gökyüzüne yükselmek konusunda da şüphelerim var.
Havanın durumu her an değişebiliyor
Parıldayan güneş sana yardım ederken yerini karanlık fırtınaya bırakıp yağmurlarla savrulabilirsin.
Yıldırımda çarpılabilirsin.
Siste kaybolabilirsin.
Karda donabilirsin.
Gökyüzüne hiç güvenmiyorum.
Bir şeyler yapmak istiyorum aslında çok şey yapmak istiyorum ama bunları yapmak için yeterli vaktim yokmuş gibi hissediyorum.
Bu da benim adım atmamı engelliyor.
Yarım kalacak işlere kim başlamak ister ki.
Bu paradokstan çıkamayacağım ama yerimde kalacağım.
Buna söz veriyorum.